Nieuws

De vier belangrijkste valkuilen van MiFID II

Sinds 3 januari 2018 is MiFID II van kracht, de nieuwe Europese richtlijn voor de regulering van beleggingsdiensten en de handel in financiële instrumenten op handelsplatformen. Maar de nieuwe regelgeving is veelomvattend en complex, stelt ook de AFM. Wat zijn de grootste valkuilen?

1. De impact van de veranderingen wordt onderschat

MiFID II is een herziening van de in 2007 ingevoerde Markets in Financial Instruments Directive (MiFID). Het woord ‘herziening’ kan de indruk wekken dat de richtlijn alleen op onderdelen is bijgeschaafd. In de praktijk zijn de veranderingen echter zeer ingrijpend. Zo kent MiFID II een grotere diepgang en mate van detail dan MiFID I. Waar de oorspronkelijke richtlijn uit 2007 een zekere ruimte bood om eigen keuzes te maken ten aanzien van de invulling van de richtlijn, schrijft MiFID II tot in detail voor aan welke regels moet worden voldaan. Partijen die denken dat de richtlijn enkel een onderhoudsbeurt heeft ondergaan, hebben de impact van de veranderingen en de inspanningen die nodig zijn om aan de nieuwe regelgeving te voldoen onderschat.

2. Detailregels sluiten niet aan op kleinere partijen

Hoewel MiFID II gedetailleerder is dan MiFID I, sluiten de detailregels niet altijd aan op met name kleinere partijen waarop de regelgeving ook van toepassing is. Zo zijn bepaalde regels op het gebied van beloningsbeleid duidelijk geschreven vanuit het perspectief van grote banken met duizenden werknemers, maar zijn diezelfde regels ook van toepassing op bijvoorbeeld vermogensbeheerders met drie werknemers en dertig klanten. Dat maakt het vooral voor kleinere partijen lastig om de regelgeving te implementeren, te meer omdat zij vaak geen aparte compliance-afdeling hebben en hun tijd het liefst besteden aan het bedienen van hun klanten.

3. De complexiteit is sterk toegenomen

Welke specifieke regels zijn van toepassing op mijn organisatie? Omdat MiFID I grotendeels was geïmplementeerd in Nederlandse wetgeving, was die vraag voorheen tamelijk eenvoudig te beantwoorden: de Nederlandse wetgeving gaf een redelijk duidelijk beeld van de regels waaraan moest worden voldaan. Onder MiFID II is dit anders. Buiten het feit dat er op veel gebieden geheel nieuwe regels zijn afgegeven, zijn veel bestaande regels naar Europees niveau getrokken. Deze regels zijn uit de Nederlandse regelgeving (zoals de Wft) weggehaald en voortaan opgenomen in een groot pakket door de Europese Commissie afgegeven gedelegeerde verordeningen. Het verkrijgen van een goed en volledig overzicht van alle toepasselijke regels is daarmee erg lastig. Veel partijen weten niet alle regelgeving te vinden en zijn dus ook niet op de hoogte van alle regels die van toepassing zijn in een specifieke situatie.

4. De AFM houdt actief toezicht op de naleving

In Nederland houdt de AFM toezicht op de naleving van MiFID II. MiFID II kent geen overgangstermijn: de AFM gaat ervan uit dat marktpartijen per 3 januari 2018 voldoen aan de verplichtingen van MiFID II. De indruk bestaat dat de AFM extra capaciteit zal inzetten en actief toezicht zal houden op de naleving van MiFID II. Dat betekent dat marktpartijen meer aandacht kunnen verwachten van de AFM dan zij voorheen gewend waren. Dit kan vooral de nodige impact hebben op kleinere beleggingsondernemingen die de laatste jaren over het algemeen nauwelijks met de toezichthouder te maken gehad. Bij geconstateerde overtredingen kan de AFM overgaan tot het opleggen van een maatregel, zoals het intrekken van een vergunning of het opleggen van een boete.

Meer weten over de implementatie van MiFID II in uw dagelijkse praktijk? Volg dan onze MiFID II Awareness e-learning of neem contact op met onze specialisten.

Meer over de MiFID II Awareness e-learning